قاصدک :

اگه یه وقت تنها شدی ،

دلت نگیره ،

بدون خدا همه رو بیرون کرده

تا خودت باشی و خودش

قاصدک :

میدونی غربت یعنی چی ؟

هر وقت از نگاه ،

صدا

و همه خاطرات

اون کسی که آرومت میکنه دور باشی

تو غربتی !!

قاصدک :

ناخواسته به دنیا آمدن

مخفیانه گریستن 
 

و در حسرت آنچه دل می خواهد و

منطق نمی پذیرد ،

سوختن  ....

وقتی خدا  داشت  بدرقه ام  می  کرد 

بهم گفت  :

جایی که میری  مردمی  داره  که

می شکننت ،  نکنه  غصه  بخوری

من  همه  جا  باهاتم

تو  تنها  نیستی 

تو یکوله  بارت  عشق  میزارم  که  بگذری 

قلب میزارم  که  جا بدی 

اشک  میدم  که  همراهیت  کنه

و  مرگ  که  بدونی  بر  میگیردی  پیشم  !!

قاصدک :

سر  نوشتم  اگر اینست 

که می بینم  حکم تغییر  قضا  را به

که  باید  گفت  :

آی  خط  خوردگی  صحفه پیشانی  من !

این  همه  خط  خط  را به  که

باید گفت  ....  ؟

قاصدک :

حکلیت  عجیبیست  رفتار  ما

خداوند  می بیند  و

می پوشاند

مردم  نمی بینند  و

فریاد  میزنند  ...  !!

قاصدک :

سرمشق های آب بابا

یادمان رفت

رسم نوشتن با قلم ها

یادمان رفت

شعر خدای مهربان را

حفظ کردیم اما ...

خدای مهربان

را یادمان رفت !

قاصدک :

قاصدک :

معمولاً آدم ها از اینکه

بعد از مرگ فراموش بشن

وحشت دارن

ولی چه سخته

که زنده باشی و

فراموش بشی ... !

قاصدک :

کلاغ و طوطی هر دو زشت آفریده شده اند

طوطی شکایت کرد و

خدا

او را زیبا کرد

ولی کلاغ گفت :

هر چه از دوست رسد نیکوست

و نتیجه آن شد که می بینی

طوطی همیشه در قفس و

قاصدک :

یادمان باشد شاید شبی آنچنان

آرام گرفتیم

که دیدار صبح فردا ممکن نشود ،

پس :

به امید فرداها محبتهایمان را ذخیره نکنیم ....